30 Temmuz 2010 Cuma

Büyücünün Çocukluğu

"Bir zamanların o hoş masalı,
Dönüp dönüp giriyorum yeniden kaynağına
Ve dinliyorum uzaktan altın parıltılı ezgilerini,
Nasıl güldüğünü, nasl düş kurduğunu
ve nasıl sessizce ağladığını.
Derinlerden fısıldıyorsun anımsatarak bana,
o büyülü sözcüğü,
Bense sarhoş gibiyim, uykulu
Ve sen beni, hep ileriye hep ileriye çağırıyorsun."

Hesse'nin bi hikayesinin başındaydı bu. 1923'de yazdığı.
Ben öyle şiir filan sevmem. Basarlar beni. Ama hikayeyle bağdaşınca, çok sevdim.

Kitap angelic'ten.